Goed geholpen
De keukentafel ligt bezaaid met stempels. Grote en kleine, in alle kleuren van de regenboog. Ingespannen legt Imre de stempels met letters op een rij. Het alfabet is compleet. Trots kijkt hij me aan. “Kijk eens, papa! Zelf gedaan.”
Met één snelle beweging ruïneert hij de keurige rij. “Nu papa doen?”
“Straks”, vertel ik hem, terwijl ik schoonmaakspullen uit het aanrechtkastje haal. “Papa gaat eerst de wc schoonmaken.”
Imre springt van zijn stoel. “Ik ga meehelpen!” Even twijfel ik, maar zijn enthousiasme werkt aanstekelijk. Prachtig toch, als een kind zijn hulp aanbiedt? “Kom mooie man, jij mag helpen.”
Samen dragen we de emmer met water en schoonmaakmiddel naar de gang. “Zwaar hè, papa”, zucht Imre. Ik lach. “Ja, maar gelukkig help jij mij.”
Imre duwt de toiletdeur open. Met een snelle beweging kaapt hij de toiletborstel uit de houder. En parkeert ‘m -plons!- in de pot. Gedreven roert, veegt en stampt hij er met de borstel in. De spetters vliegen om mijn oren.
“Kom, zet de borstel maar terug, ik ga eerst de plank schoonmaken.” Imre lanceert de druipende borstel naast de houder. “Dat heb ik goed gedaan hè, papa?” lacht hij.
“Heel goed”, stem ik in.
“Nu die”, kondigt de ijverige schoonmaker aan. Hij klemt twee wc-rollen in zijn natte handen. En hopla, daar ligt er één. In de pot. “Nee!” schrik ik. De tweede rol red ik op het nippertje van verdrinking. De kleine dader grijnst. “Dat is stout, Imre!” Ik parkeer mijn zoon in de gang. “Even wachten hier.”
Ik vis de doorweekte wc-rol uit de pot en deponeer ‘m in de wasbak. Snel boen ik de kletsnatte tegels op de muur.
‘Plons’, klinkt het achter me. De kleine glimmende prullenbak drijft ondersteboven in de emmer met sop. Met zijn stevige knuisten duwt Imre ‘m kopje onder. Het water gutst over de randen van de emmer. “Imre!” klink ik streng. “Best grappig”, grijnst mijn oudste zoon.
Hij wurmt zich langs me heen in het toilet. Zijn felrode sokken kleuren donker door de natte vloer. “Oepsie”, schrikt hij. Zuchtend stroop ik de kletsnatte sokken van zijn voeten.
Niet veel later is het toilet schoon. Met de Franse slag, dat wel. En veel later dan gepland. Maar met hulp van mijn zoon. Op zijn blote voeten draagt hij de lege emmer naar de keuken. “Klaar”, klinkt hij tevreden. “Imre echt heel goed geholpen. Is papa blij?” Ik steek mijn duim op. “Papa is heel blij. Omdat jij zo goed je best hebt gedaan.”
10 reacties op "Goed geholpen"